(60) Эхо

(60) Эхо
(60) Эхо;
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Джэймс Фергюсан
Месца выяўлення	Вашынгтон
Дата выяўлення	14 верасня 1860
Эпанім	Эхо
Альтэрнатыўныя абазначэнні	A899 EB
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
	Эпоха 14 сакавіка 2012 года; JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,1839061
Вялікая паўвось (a)	357,855 млн км; (2,3921128 а.а.)
Перыгелій (q)	292,043 млн км; (1,9521887 а.а.)
Афелій (Q)	423,667 млн км; (2,8320369 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 351,36 сут (3,7 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	19,094 км/с
Схіленне (i)	3,60189°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	191,64269°
Аргумент перыгелія (ω)	271,06668°
Сярэдняя анамалія (M)	236,27295°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	60,2 км
Маса	2,3×1017 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0168 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0318 км/с
Перыяд вярчэння	25,208 гад
Спектральны клас	S
Абсалютная зорная велічыня	8,21m
Альбеда	0,2535
Сярэдняя тэмпература паверхні	180 К (−93 °C)

(60) Эхо — невялікі астэроід галоўнага пояса, які належыць да светлага спектральнага класа S, багатаму рознымі сілікатнымі пародамі, якія і абумоўліваюць яго вялікую яркасць. Ён быў адкрыты 14 верасня 1860 года амерыканскім астраномам Джэймсам Фергюсанам у Ваенна-марской абсерваторыі ЗША у Вашынгтоне, дзе ён працаваў пачынаючы з 1847 года, і названы ў гонар лясной німфы Эхо з старажытнагрэчаскай міфалогіі. Першапачаткова Фергюсан назваў яго Титания, не ведаючы, што гэта імя ўжо выкарыстоўваецца для аднаго з спадарожнікаў Урану. Гэта быў трэці і апошні астэроід, адкрыты ім^[2].

Сярэдняе паскарэнне свабоднага падзення на экватары Эхо ацэньваецца ў 1,68 см/сек², гэта значыць гравітацыя тут у 584 разы слабей, чым на Зямлі. У астралогіі сімвал астэроіда Эхо — перавернуты знак Меркурыя. Гэта планета сімвалізуе дакладнае капіраванне чужой гаворкі; несвядомае атрыманне інфармацыі; безасабовую перадачу і пацверджанне інфармацыі; прэтэнзіі розуму.

Гл. таксама

Зноскі

↑ Asteroid Data Sets (англ.)
↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 21. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі

База даных JPL НАСА па малых целах Сонечнай сістэмы (60)
База даных MPC па малых целах Сонечнай сістэмы 60
Эхо, Новая Астралагічная Энцыклапедыя
Radar-Detected Asteroids and Comets (нявызн.)(недаступная спасылка). NASA/JPL Asteroid Radar Research. Архівавана з першакрыніцы 25 лістапада 2015. Праверана 23 студзеня 2012.

[1] Asteroid Data Sets (англ.)

[2] Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 21. — ISBN 3-540-00238-3.

[1]

[2]